Bergama, Ege Bölgesinin ve bu bölgenin merkezi sayılan İzmir’in kuzeyinde, Bakırçay Havzası’nda kurulmuş eski uygarlık merkezlerinden biridir. Bergama ilçesini kuzeydoğuda Turanlı bucağı, kuzeybatıda Kozak bucağı, batıda Dikili ilçesi, güneydoğuda Kınık ilçesi, güneybatıda ise Zeytindağ bucağı çevrelemektedir.

Doğal sınır olarak Bergama ilçe merkezi kuzeyinde Akropolün karşısındaki Madra Dağları (1338 m.) kuzeybatıda 1051 m. yükselti ile Geyikli Dağı ve Perperene kalıntıları, Astra ve Okçular Kalesi gibi ören yerleri bulunan ünlü Kozak Yaylası, güneybatıda Yaylacık Dağı (1144 m.) ile çevrilir. Kentin batı sınırı Bergama tarihinin en eski kalesi sayılan Teuthrania’yı taşıyan ünlü Kalarga tepesi ile sınırlanır. Doğuda ise Yunt ve Soma Dağları bulunmaktadır.

Bergama Tarihi

Anadolu tarih boyunca Hitit, Yunan, Roma, Bizans, Selçuklu, Anadolu Selçuklu ve Osmanlı gibi birçok uygarlığa ev sahipliği yapmıştır. Bergama, İzmir'in kuzeyinde, adı efsanelerden gelen ve bir çok uygarlıklara sahne olmuş bir ilçesidir. Büyük İskender'den sonra Grek ve Anadolu kültür kaynaşmasının doğal sonucu olarak Ege ve Akdeniz kıyılarında parlayan Helenizm uygarlıkları arasında Bergama, en başta gelenidir. Bergama'nın ilk adı Pergamon'dur.
Arkeolojik araştırmalara göre Anadolu dillerinde bulunan asıl kök Perg ve Berg'dir. Amo takısı almaktadır. Buna göre Berg eski bir Anadolu kent sözü kökenidir. Kentin prensi Pergamos adına kurulduğu sanılmaktadır. İlçemizin kuruluşu arkeolojik araştırmalara göre M.Ö.2000 yıllarına kadar gitmektedir. Kent çeşitli kavimlerin etkisi ve egemenliğinde kaldıktan sonra M.Ö.283 yılında kendi krallığını kurmuş, Trakya'dan Kızılırmak'a kadar uzanan bir alanda 150 yıl kadar hüküm sürmüştür.
Bu dönemde kent, tarihi ve kültürel bakımdan altın çağını yaşamıştır. Kent tarihi, konum ve idarecilerin başarısı nedeniyle o dönemde bölgenin ticaret merkezi durumuna gelmiştir. Güvenirliği bütün dünyaya ün salmıştır. Büyük İskender'in hazinesi Lycimashos tarafından Bergama kalesinde saklanmıştır. Bu yüzden Bergama deyince para, servet ve altın akla gelir olmuştur.
Bergama'da ilk ticari değişim aracı olan para basımı M.Ö.5'inci y.y.da yapılmıştır. Bu bakımdan kent sürekli çeşitli krallıkların ve kavimlerin sahip olmak istedikleri bir yer olmuştur. Bergama krallığının bilinen kralları ve hüküm sürdükleri yıllar şöyledir:

Philetairos ( M.Ö 283 - 263 ),

Eumenes ( M.Ö.263-241 ),

I. Attalos ( M.Ö. 241 - 197 ),

II. Eumenes ( M.Ö.197-159 ),

II. Attalos (M. Ö. 159 - 138),

III. Attalos ( M.Ö.138-133 ),

Aristonikos ( M.Ö.133-129 ).

Daha sonra kent Romalıların egemenliğine girmiştir. Roma İmparatorluğu doğu ve batı Roma diye ikiye ayrılıncaya kadar kent yaklaşık 530 yıl Roma egemenliğinde kalmıştır. Bu tarihten sonra, kent Bizans hakimiyetine girmiştir. 800 yıl Bizans egemenliğinde kalan kent, Selçukluların Malazgirt Savaşını kazanmasından sonra Türk kültürünün etkisine girmeye başlamıştır.
1300 yılında Anadolu Türk boylarından olan Menteş Beyliğinin donanma ile Rodos, Manisa ve Aydın bölgesini zaptetmesi ve Sasa Beyin komutasındaki kuvvetleriyle Bergama'yı alması ile Bergama Türk hakimiyetine geçmiştir. 1306'da Karesi Beyliği'ne geçen şehir 1357'de bu beylikten çıkan anlaşma üzerine hiç savaşmadan Osmanlı egemenliğine geçmiştir.
Yıldırım Beyazıt'ın Timur'a yenilmesi şehrin Timur tarafından istilasına yol açmıştır. Fatih döneminde ekonomik ve sosyal güvenceye kavuşan Bergama, Kanuni Sultan Süleyman devrinde Türk, İslam yapıtları ile bambaşka çehreye bürünmüştür. 16.yy'da çıkan Anadolu isyanları Bergama'yı da etkilemiş ve 1700'lü yıllarda Araboğulları soyu Bergama'da hakim olmuş ve bu dönemde geyikli suyu şehre getirilmiş ve ilk İslam kütüphanesi yine bu devirde kurulmuştur.
Şehir daha sonra Karaosmanoğullarının yönetimine girmiş ve 19. yüzyılın ortalarına kadar bu böyle devam etmiştir. 1864 yılında şehir kaymakamlık olmuş, önce Balıkesir'e sonra Manisa'ya daha sonra İzmir'e bağlanmıştır. Cumhuriyet öncesi dönemde yörede Türkler, Rumlar, Yahudiler, Ermeniler yaşamaktaydı.